Innerlijk kind
- Merel Tindemans

- 4 sep
- 4 minuten om te lezen
Ieder mens heeft een innerlijk kind.
Dit innerlijk kind heeft verschillende delen:
Het gekwetste/ gewonde deel
Het overlevingsdeel
Het gezonde deel
De innerlijk kinddelen hebben verschillende leeftijden, gekoppeld aan verschillende gebeurtenissen. Hoe er destijds is omgegaan met jouw gevoelens n.a.v. een gebeurtenis, zegt veel over hoe jij nu omgaat met jezelf én je omgeving.
Is het gekwetste deel voldoende erkend?
Werd hier sensitief en responsief mee omgegaan?
Of heb je op een bepaalde leeftijd een overlevingsdeel ontwikkeld?

Jouw innerlijk kind bepaalt hoe jij omgaat met jezelf én hoe jij je verbindt met je omgeving.
De basis van jouw leven op aarde is jouw fundering.
Dit startte al voordat je geboren werd!
Want je hebt 9 maanden lang 'gemarineerd' in het vruchtwater van je moeder.
Jouw zenuwstelsel is ontwikkeld ín haar.
Hoe ging het met haar toen ze zwanger was van jou?
Kon ze zich verbinden met haar lichaam en met jou als foetus?
De periode van de pré-conceptie t/m je geboorte speelt een grote rol.
Wist je dat je niet alleen de eerste 9 maanden, maar ook nog tot 6/9 maanden ná je geboorte geen onderscheid kunt maken tussen jezelf, jouw lichaam en jouw moeder?
Je hebt de uitspraak vast gehoord: “9 maanden zwanger, 9 maanden ont-zwangeren”.
Er is zoveel wat in ons onderbewustzijn een imprint heeft achtergelaten.
Onbewuste ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen die nu nog steeds invloed kunnen hebben op jouw patronen.

Een paar voorbeelden:
Heb je moeite om te starten aan een taak/project? Wanneer je tijdens de geboorte “een handje bent geholpen” omdat het volgens de artsen niet snel genoeg ging, heb jij zelf niet het initiatief kunnen nemen. Deze allereerste start zonder eigen initiatief kan ervoor zorgen dat je in het hier-en-nu nog steeds lastig vindt om zelf te starten aan een project/taak. Je mist de innerlijke beweging uit jezelf.
Wanneer je in het hier-en-nu zoekende bent, je eenzaam voelt, verloren, je voor tweeën eet/koopt, is het mogelijk dat je van een alleengeboren tweeling of -meerling bent. Het kan zijn dat je in de eerste paar weken (waarin er nog geen echo heeft plaatsgevonden) niet alleen was. Er was een zielte met je.
Was je gepland of gewenst?
Of was je juist zó gewenst en gepland (incl. medische trajecten) ? Wenskinderen hebben vaak een behoefte om het extra goed te willen doen. Uit loyaliteit om hun ouders niet teleur te stellen omdat ze zo gewenst waren.
Mijn ervaring
Ik heb zelf ervaring met de couveuse en heb pas op latere leeftijd met opstellingen ervaringen hoe dit is geweest voor mij. Ik had vanaf mijn kindertijd een gevoel van onveiligheid wanneer ik naar bed ging. Alsof ik alert moest blijven. Ik keek onder mijn bed en in mijn kast om te checken of het veilig was.
Toen ik in een (IOPT) opstelling ervaarde dat ik (geblinddoekt) in de couveuse lag, kon mijn onderbewustzijn verklaren dat ik me toen heel onveilig voelde, uit verbinding, niet wetend wanneer er iemand binnen kwam of aan me kwam. Ik was continu alert en voelde mij onveilig (weg bij mijn moeder).
Als je dan nog nagaat dat je als baby geen onderscheid kunt maken tussen je eigen lichaam en dat van je moeder. Dan was daar sprake van een dubbele verbroken verbinding.
Door een opstelling komt er (h)erkenning. Hierdoor kan je onderbewustzijn verklaren en kan de klacht verdwijnen. Na die opstelling heb ik nooit meer in mijn kast/onder mijn bed gekeken en kwam er rust in mijn systeem.

Nog een voorbeeld uit mijn eigen situatie.
Het enige moment dat ik uit de couveuse werd gehaald, was het moment dat ik een flesje kreeg. Ik heb destijds verbinding gelegd tussen voeding krijgen en verbinding.
In mijn tiener en twintiger jaren heb ik last gehad van de eetstoornis boulimia.
Pas toen ik de verbinding met mijn innerlijk kind herstelde, de veiligheid terugvond in mezelf en volledig mijn grenzen waarborgde, vond ik (eet)rust. Zo zie je hoe bepalend die eerste fase van je leven kan zijn.
Ik heb er mijn werk van gemaakt.
Door meerdere methoden en technieken te combineren heb ik mezelf geholpen én kan ik anderen helpen. Vanuit eigen ervaring, leertherapie én opleidingen. De verbinding begint écht bij jezelf.
De mate waarin jij met jezelf kunt verbinden én die diepte die jij met jezelf aangaat, bepaalt in welke mate jij je met anderen kunt verbinden en welke diepte je daarmee aangaat.
Ik voel me dankbaar dat mijn eigen processen en oneindig doorzettingsvermogen nu ervoor zorgen dat ik een liefdevolle verbinding met mezelf heb én anderen daarin mag begeleiden.
Dit was iets meer achtergrond informatie én eigen ervaring over het thema: innerlijk kind.
Voel jij de behoefte om hiermee te verbinden?
Neem gerust en vrijblijvend contact met me op om te kijken of ik je hierin zou kunnen begeleiden.
Individueel of tijdens de innerlijk kind cirkel.
Liefs Merel.

ps. op de foto sta ik als 30 jarige met mezelf als 6 jarige (photoshop). Ik heb deze foto een tijd in mijn woonkamer gehad, met een tekst: "Vertrouw me. Laat maar los. Ik ga nergens heen. Ik blijf naast mij staan. Ik hoef niet meer alleen".



